سبزبنا

سبزبنا

مختصص باشیم
سبزبنا

سبزبنا

مختصص باشیم

جو صحرایی


جو صحراییجو صحرائی یکی از غلاتی است که بیشتر غذای اساسی (قوت غالب ) اهالی مناطق سردسیر را تشکیل می دهد. اهالی اسکاتلند، کشورهای اسکاندیناوی و نظائر آنها غذای ملی شان عبارت از یک نوع حلیمی است که با جو دو سر تهیه می شود. بلغور جو صحرائی را در آب جوشانده سپس قند و شیر خام به آن می افزایند. جو صحرائی از زمان های کهن بوسیله یونانیها، رومی ها، آلمانیها و اهالی فرانسه قدیم شناخته شده بود لیکن اهالی مصر قدیم و عبریها آنرانه می شناخته و نه کشت می کرده اند. در چین هم حتی تا ده قرن پیش از این غله شناخته نشده بود. 
جو صحرائی سرشار از مواد چربی ، ئیدرات دو کربن ، مواد معدنی ، سدیم ، آهن ، کلسیم ، منیزیم و فسفر می باشد. مصرف این غله باعث تقویت قدرت ماهیچه ها گردیده و تا حدی جنبه تحریک کنندگی دارد بدین جهت استفاده از آن برای اشخاص زیاد عصبانی مناسب نیست . بالعکس در درمان ضعف عضلانی ، عصبی یا روانی بسیار مفید و مؤ ثر بوده و در نتیجه سرعت بخشیدن به مبادلات موجب گرم شدن و تحریک بدن می گردد.
جو صحرائی مدر، مقوی ، خنک کننده بوده و در برابر مسمومیت اوره ، کمبود قند خون اثر بسیار مفید و مؤ ثری دارد. همچنین در دیابت نیز توصیه و تجویز می گردد. دکتر لکرک خاطر نشان می سازد که این غله دارای هورمونی مشابه هورمون فولیکولین می باشد که بر روی عدم توانائی جنسی اثر می کند. جو صحرائی در بین سایر غلات یگانه غله ای است که غده تیروئید را تحریک می کند. بنابراین مصرف آن برای مبتلایان به کمبود کار تیروئید و غدد لنفی توصیه و تجویز می شود.
علاوه بر مصرف جو صحرائی در حلیم یا غذای سنتی که در بالا شرح آن داده شد این غله را بصورت پولک و ورقه های نازکی در آش یا بعضی غذاها بکار می برند. برای تهیه یک نوشابه مدر وملین به نسبت ۲۰ گرم جو صحرائی را در هر لیتر آب به مدت سی دقیقه جوشانده پس از خنک شدن و صاف کردن آن را بنوشد.
چنین توصیه شده است که کودکان و بیماران مبتلا به اختلالات دماغی را بر روی تشکی که از خوشه های جو صحرائی تهیه شده باشد بخوابانند.