آفتهای زعفران عبارتاند از
کرمهای DITYLENCHUS CLIPOACI
به سیبزمینی و سیر نیز حمله میکند که به پیاز زعفران حمله و پس از مدتی باعث باد کردن و فاسدشدن آن میگردد. برای مبارزه با این آفت از روشهای زیر استفاده میشود.
1- نگهداری پیازها در آب 34-44 درجه به مدت 3 ساعت پیش از کاشت
2- ضدعفونی کردن پیازها بهوسیله سولفور دو کربن
3- آبیاری با آبهای آمونیاکدار
کنه پیاز زعفران
این کنه با فعالیت بر روی پیاز و دم برگ باعث تضعیف گیاه میشود. گیاهان آلوده در اوایل بهار سریعتر خزان میکنند که برای مبارزه از روشهای زیر استفاده میشود.
1-کشت عمیقتر پیاز در مناطق آلوده (20 سانتیمتر)
2-کاهش عمر بهرهبرداری از مزارع
موشها
خسارت زیادی به بنههای زعفران وارد میکنند و در اثر زخمی کردن آنها باعث فساد میشوند. موشها را بایستی با روشهای مناسب و توصیهشده توسط مراجع ذیصلاح از بین برد.
خرگوشها
که با زخمی کردن پیاز و خوردن برگها صدمه زیادی به گیاه وارد میکنند.
پیاز زعفران ممکن است موردحمله قارچها متفاوتی به شکل زیر قرار گیرند
بیماریهای زوال زعفران
این بیماری نوعی قارچ است که به سطح پیاز حمله کرده و بر روی آن لکههای ارزنی شکل سرخرنگ ایجاد و بهتدریج به داخل بنه نفوذ میکند. نفوذ این قارچ به داخل پیاز موجب برآمدگیهایی در سطح آن و پوسیدن و خشک شدن برگها میگردد. این قارچ محصولات دیگر چون سیبزمینی، چغندرقند و یونجه را نیز موردحمله قرار میدهد. کشاورزان با این بیماری به روش زیر مبارزه میکنند
1- نکاشتن پیاز زعفران پس از گیاهان هم میزبان
2- جمعآوری و سوزاندن پیازهای آلوده
3- ضدعفونی کردن زمین با سولفور دو کربن به مقدار 250 کیلوگرم در هکتار
4- نکاشتن پیاز زعفران در زمینهای آلوده برای مدت 6 تا 8 سال
بیماری سیاهک زعفران
عامل این بیماری قارچ به نام فوماگو است این قارچ بر روی برگهای زعفران نشو و نما میکند و کمکم به پیاز زعفران میرسد. با این بیماری به روش زیر مبازره میشود.
1- جمعآوری و سوزاندن برگها و پیازها آلوده
2- پیازها را پیش از کاشت با سموم مناسب در مقابل بیماریهای قارچی ضدعفونی میکنند
3- سایر روشهای مناسب توصیهشده توسط مراجع ذیصلاح
بیماری ورم پیاز
این بیماری، تولید ورمهای شاخی در سطح پیاز میکند، در این وضعیت پیازها معمولاً کوچکتر از حد طبیعی شده و در ضمن خود بوته نیز کوتاهتر از حد طبیعی میشود.
علفهای هرز اغلب از طریق بذر زیادی که تولید میکنند، تکثیر میشوند و بذر آنها از راه باد، آب، حیوانات و انسان از نقطهای به نقطه دیگر انتشار مییابد. برای از بین بردن علفهای هرز شیوههای زیادی وجود دارد اما معمولاً از ترکیب دو یا چند روش نتیجه مناسبتری به دست میآید. با علفهای هرز به روشهای مکانیکی، زراعی، بیولوژیکی و شیمیایی مبارزه میکنند، اما در کشت زعفران روش مکانیکی بهویژه وجین متداول است و روش شیمیایی با توجه به خواب تابستانی زعفران با سموم کمخطر عملی میباشد.
وجین
با توجه به اینکه بوته زعفران ضعیف، کوتاه و ظریف است، وجین از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا چنانچه زمین کشت از وجود علفهای هرز پاک نشود پس از مدتی تمام مزرعه را پوشانده و نابودی آنها بهسختی مکان پذیر خواهد بود.
بنابراین در پنج ماه بهار و تابستان که پیاز زعفران دوره استراحت تابستانی خود را میگذراند، کشاورزان با استفاده از وسایل دستی و ماشینی بهراحتی علفهای هرز را از بین میبرند. کشاورزان از بردن ماشینآلات سنگین به داخل زمین خودداری میکنند زیرا این وسایل باعث کوبیدگی سطح خاک میشود. درهرصورت اولین وجین زعفران پس از برداشت گلها (گل پاک)، دومین آن به فاصله یک ماه پیش از آبیاری و پس از شخم زمین و وجین سوم به هنگام برداشت زعفران و سرانجام آخرین وجین در فصل تابستان انجام میشود.