مرطوب کننده پوست

● مواد لازم
▪ یک قاشق غذاخوری گلیسیرین
▪ یک و نیم فنجان آب گرم
▪ یک چهارم فنجان ژل آلوئه ورا
▪ نصف فنجان برگ گیاه بومادران
▪ یک چهارم فنجان روغن نارگیل
● طرز تهیه
برگ ها را به همراه آب در یک ظرف شیشه ای ریخته و به مدت ۱۵ دقیقه آن را روی حرارت ملایم اجاق گاز قرار دهید.
در ظرفی دیگر گلیسیرین را به همراه روغن نارگیل و ژل آلوئه ورا ریخته و آن را به مدت پنج دقیقه روی شعله ملایم اجاق گاز قرار دهید. 
مواد محتوی درون ظرف ها را پس از سرد شدن درون مخلوط کن ریخته و به مدت سه دقیقه صبر کنید تا ترکیبی یکنواخت به دست آید.

مرهم سیب

● مواد لازم
▪ چهار قاشق غذاخوری موم
▪ پنج قاشق غذاخوری روغن زیتون
▪ یک قاشق غذاخوری گلیسیرین
▪ سه قاشق غذاخوری آب سیب
● طرز تهیه
موم را آب کرده و به آرامی به بقیه مواد اضافه کنید. وقتی مخلوط هنوز گرم است آن را در ظرفی بریزید و بگذارید سفت شود.
این مرهم سیب برای چند روز تازه و قابل استفاده است و از آن در طول روز می توانید به دفعات استفاده کنید.

مرطوب کننده طبیعی

● مواد لازم
▪ یک فنجان روغن هسته انگور
▪ یک چهارم فنجان روغن نارگیل
▪ نصف فنجان آب مقطر
▪ ۱۰ قطره عصاره برگ ریحان
▪ یک چهارم فنجان کرم ویتامین (آ)
▪ نصف فنجان موم
▪ پنج قطره عصاره اسطوخودوس
● طرز تهیه
موم را با حرارت غیر مستقیم بخار آب جوش ذوب کنید. روغن ها را به آن افزوده و هم بزنید. مواد درون ظرف را پس از سرد شدن، داخل مخلوط کن ریخته و سایر مواد را به آن اضافه کنید. پس از گذشت پنج دقیقه ترکیب آماده است.

مرهم نعنا

● مواد لازم
▪ ۳۰ گرم موم
▪ ۴۵ گرم کره کاکائو
▪ ۴۵ گرم کره درخت روغن قلم
▪ پنج قطره روغن نعناع بیابانی
▪ سه گرم ویتامین (ای)
● طرز تهیه
موم را روی حرارت ملایم ذوب کرده و همانطور که آن را بطور یکنواخت هم می زنید، از روی اجاق بردارید. کره کاکائو و کره روغن قلم را نیز ذوب کرده و با موم مخلوط کنید. زمانی که مخلوط یکدست شد، ویتامین (ای) را اضافه کرده و بعد از کمی هم زدن، روغن نعناع را هم اضافه کنید. از این مرهم برای نرم کردن و بازسازی پوست لب می توانید استفاده کنید.

مرهم مرکبات

● مواد لازم 
▪ یک قاشق چایخوری روغن هسته زردآلو
▪ یک قاشق چایخوری روغن کالاندولا
▪ یک قاشق چایخوری موم
▪ چند قطره روغن عصاره پرتقال (یا لیموترش و لیموشیرین)
● طرز تهیه
موم را آب کرده، روغن هسته زردآلو و روغن کالاندولا را به آن اضافه کنید و آنقدر بهم بزنید تا یکدست شود. مخلوط را از روی حرارت برداشته و به هم زدن آن را ادامه دهید تا کمی سرد شود. روغن پرتقال را به مخلوط اضافه کنید و سپس در یک ظرف پلاستیکی بریزید و نگهداری کنید.از این مرهم می توانید برای ایجاد طراوت به لب ها بمالید.

مسئله‌ای بنام تاتو

● تاریخچه تاتو: 
"تاتو کردن(Tattooing)" اگر چه به ظاهر بحثی نو و برای عده ای سرگرمی جدید محسوب می شود، اما ریشه در سال های بسیار دور داشته و نمی توان آن را موجی نو در قرن حاضر خواند.
سابقه تاتو به ۶ هزار سال پیش در مصر باستان بازمی گردد. زنان و گاه مردان طبقه اشراف مصر برای تزیین خود، تاتو کرده و آن را افتخاری برای خویش می دانستند. کشف جسد مرد تاتو شده مربوط به ۴ هزار سال پیش در "اتریش" نشان دهنده اطلاع اروپاییان از تاتو است.
در ایران نیز "تاتو" با نام"خالکوبی" سابقه ای طولانی دارد. پنجاه سال پیش تاتو در طبقه ای خاص رواج یافت و بزرگی تصویر انتخاب شده، افتخاری برای او محسوب می شد.به عبارت دیگر تاتو همان خال کوبی است که درقدیم انجام می شده است، با این تفاوت که در زمان های قدیم از تصاویر شیر و اژدها برای اثبات پهلوانی استفاده می شد و امروزه صرفاً جهت آرایش، خط باریکی روی پلک چشم ، داخل ابرو یا دور لب تاتو می شود . 
● قبل از تاتو،خوب فکر کنید:
در این بخش میخوام در مورد مسائلی که قبل از تاتو باید بهشون توجه کرد صحبت کنم،تاتوی بدن همونقدر که میتونه باعث زیبائی و خوشحالی بشه،به همون نسبت هم میتونه باعث ناراحتی و نا زیبائی بشه اگر به چند نکته توجه نشودد.
اول اینکه در مورد زدن تاتو (مخصوصاً تاتو بدن ) به نتیجه ۱۰۰% برسید و اگر شک یا دودلی دارید،باز هم صبر کنید و بیشتر تحقیق کنید، دوم اینکه تاتو کار خودتون رو پیدا کنید،نظر به سلیقه ای که دارید،بهترین تاتو کار رو انتخاب کنید،کارهاشو ببینید،فقط به دلیل اینکه بعضیها میگن که فلانی کارش خیلی خوبه،بدنتون رو دستش نسپارید،حتماً قبل از تاتو کارهاشو ببینید و به تعاریف دوستان اعتماد نکنید، تاتو یک هنر کاملاً سلیقه ای هست شاید من از یک طرح و طراح خیلی خوشم بیاد در صورتی که شما اون رو نمیپسندید،یا بالعکس،و کلاً هم نمیتونم کسی رو ۱۰۰% تضمین کنم که شما با خیال راحت تاتوتون رو بهش بسپارید،و اصولاً هم از نظر حرفه ای این کار درستی نیست!
برای اینکه از تاتوی بدنتون راضی باشید به نکاتی باید توجه کنید،سومین نکته اینکه طرح یا طرح هائی که انتخاب میکنید،حتماً با بدنتون هماهنگ باشه، به این معنی که به بدن های ظریف معمولاً طرح های ظریف، و به بدن های ورزشکاری، طرح های بزرگتر بیشتر جلوه داره، مثلاً اگر آقا پسری که هیکل ورزیده،سینه و بازوهای درشتی داره ، مسلماً اگرتاتوی یه قلب یا گل کوچیک روی بازو یا سینش بزنه نه جلوه داره و نه اصلاً زیباست ،شاید یک تاتوی دراگون یا اسنک بزرگ،خیلی برای این مدل بدن زیباتر باشه و همینطور بالعکس. همینطور طرح هائی که ممکنه بعداً پشیمون بشید رو توصیه میکنم نزنید،هر چند امکان ترمیم هست ولی خوب از اول مطمئن باشید بهتره.
نکته دیگه اینکه بعد از زدن تاتو روی بدنتون، مطمئن باشید اون طرح بهترین تاتو و طرحیه که میتونست به بدنتون بیاد و طرح های دیگه،هر چند که خیلی هم زیبا باشن،به زیبائی تاتوی شما نیست،۱۰۰% دوستانتون و کسائی که تاتوی بدنتون رو ببینند،همگی به خوش سلیقگیه شما نیستند،شاید خیلیها خوششون بیاد یا خیلیها بدشون بیاد،مهم اینه که شما اون طرح و تاتو رو انتخاب کردید و دوستش دارید ،پس اگر کسی بی جهت گفت که تاتوی زیبائی نیست؛ شما به انتخاب خودتون شک نکنید بلکه به سلیقه اون شخص شک کنید!
نکته دیگه و آخرین نکته ای که میتونم بگم این که بعد از زدن تاتو،مراقبت از اون خیلی مهمه،مخصوصاً چند روز اول،با روغن های مخصوص باید چرب نگهش دارید واگر زخم و دلمه ای شد نکنیدش، بعضی از تاتوها با یک روز، کارشون تموم نمیشن و چندین روز و بعضی تاتوها چندین ماه!! طول میکشن که باید مراقبت لازم رو از تاتو و پوستتون بکنید تا نتیجه ای دلخواه بدست بیارید.
● نواحی مختلف بدن که برای تاتو مناسب است:
در این بخش قسمتهائی از بدن رو که برای تاتو کردن جالبتر و زیباتر هستش رو توضیح بدم، تو بعضی از موارد تاتوی کل بدن نشون داده میشه و شاید از نظر خیلیها،افراط دراین ضمینه نه تنها فرد رو زیبا نمیکنه، بلکه جلوه زشتی هم داشته باشه .
به غیر از اون دسته افرادی که تمام بدنشون رو تاتو میکنن (که تو ایران خیلی نادره این کار) بفیه افراد ،بسته به جنسیت قسمتهای بخصوصی رو تاتو میکنن که مشخصه،البته بعضی ها هم ابتکاراتی به خرج میدن و قسمتهائی رو تاتو میکنن که خوب حتماً دلیلی براشون داره که تو بحث ما نیست.
بازوها که یا به صورت طرح های مختلف و یا به صورت باند مورد تاتو قرار میگیره . بالای سینه که یا با یک تاتوی گل یا هر طرح کوچک دیگه ای یا به صورت قرینه تاتو میشه. دور ناف که معمولاً از طرح های دایره ای استفاده میکنن . ساق پا، بالای قوزک پا که یا طرح های کوچک و یا به صورت باند استفاده میشه . زیر گردن که بیشتر از طرح های قرینه استفاده میکنن و بالاخره کتف ها که اون هم بیشتر از طرح های کوچیک استفاده میکنن . البته جاهای دیگه ای مثل خود سینه ها و ساقهای پا هم مورد استفاده قرار میگیره .
قسمتهای مختلف بدن آقایون،که مورد تاتو قرار میگیره نسبت به خانوما تنوع کمتری داره و اکثر طرح هائی که بکار میره طرح های بزرگه ولی حجم بیشتری از بدن رو نسبت به خانوما اشغال میکنه و بالطبع برای تاتو کار سخت تر هم هست.به طور مثال یک طرح پروانه که رو بدن یک خانوم خیلی زیباست شاید رو بدن یک آقا زیاد جالب نباشه که به عواملی مثل پوست شفاف خانومها و اینکه بدن خانومها نسبت به آقایون از موی کمتری برخورداره بستگی داره و کلاً فیزیک ظریف خانومها باعث شده که از طرح های ظریف تری نسبت به آقایون استفاده بشه. بازوها از مهمترین قسمتهائیه که برای تاتوی آقایون در نظر گرفته میشه و به چند دسته تقسیم میشه،تاتوهائی که به صورت باند دور بازو شکل میگیره ، تاتوهائی که فقط روی بازو نقش میبنده ، تاتوهائی که کل بازو، آرنح؛و ساق دست رو تا مچ دست پوشش میداده . تاتوهائی که از پشت کتف شروع و به بازو ختم میشه . تاتوهائی که از پشت کتف شروع و یا تا آرنج و یا تا مچ دست ادامه پیدا میکنه . روی سینه ها که یا به صورت تک طرح با به صورت طرح هائی که تا پائین ویا تا بازو ادامه پیدا میکنه . روی کتف ها که اونم یا به صورت قرینه یا تک طرح ویا طرح هائی که دو طرف ویا فقط یک طرف کتف استفاده میشه . طرح هائی که تمام پشت بدن رو میگیره،از گردن تا کمر ، ساق پا ، زیر کمر که بیشتر به صورت قرینه استفاده میشه،،، البته قسمتهای مختلف دیگه ای هم برای تاتو مناسب هست که دراینجا فقط نماهائی که بیشتر استفاده میشه ذکر شد.
● انواع و کاربردهای تاتو:
تاتو انواع مختلف و کاربردهای متنوعی دارد. می توان از یک منظر آن را تنها روشی برای تزیین، نشان دادن وابستگی شخص به گروه یا عقیده ای خاص، تنوع طلبی، آرایش دائمی و... دانست؛ اما از منظری دیگر می توان آن را راهی برای پوشاندن و از بین بردن نقایص مختلف مانند نقایص مادرزادی یا اکتسابی دانست. اگر چه در ایران تاتو کردن، حتی از نگاه یک روش درمانی باز هم توسط پزشکان انجام نشده و یا بسیار به ندرت انجام می شود، اما نمی توان منکر فواید درمانی آن برای افراد نیازمند شد. 
▪ تاتوی لب: 
تاتوی لب روشی درمانی برای رفع نقص افرادی است که به دلایل مادرزادی یا اکتسابی "خط لب" خویش را از دست داده اند. به طور مثال در افراد "لب شکری" پس از درمان نقص اصلی، می توان از تاتو کردن برای ترمیم "خط لب" بهره برد. علاوه بر این ممکن است فرد به دلیل تصادف، سوختگی، جراحت، عمل های جراحی و ... دچار نقص شود که می توان با استفاده از تاتو آن را برطرف ساخت. 
▪ تاتوی ابرو : 
تاتوی ابرو نیز کاربردی درمانی برای افرادی که به دلایل مختلف ابروی خویش را از دست داده اند یا دچار نقص مادرزادی هستند، محسوب می شود و از بارزترین نمونه های آن می توان به بیمارانی اشاره کرد که بر اثر"شیمی درمانی" ابروی خود را از دست داده اند.
▪ تاتوی چشم:
تاتوی چشم نیز برای رفع نقص هایی چون افتادگی چشم، افتادگی پلک ، آسیب و جراحت و ... به کار می رود.
● آمار متقاضیان تاتو:
آمار دقیقی از تعداد افراد خواهان تاتو در دست نیست، اما انواع مختلف تاتو شامل تاتو دکوراتیو، لب، ابرو و چشم در ایران نیز مانند سایر کشورها طرفداران فراوانی دارد. اما می توان به این نکته اشاره کرد که در ایران، تعداد افرادی که برای درمان، تاتو می کنند بیش از افرادی است که "تاتوی دکوراتیو" انجام می دهند. اغلب مراجعه کنندگان، زن هستند، چرا که زیبایی برای این قشر بیش از مردان و کودکان مطرح است.
تاتو با استفاده از سوزن مخصوص تاتو یا "سوزن الکتریکی" و تزریق جوهر رنگی در لایه میانی پوست انجام می شود. 
استفاده از اشیای نوک تیز به جای سوزن الکتریکی و رنگ های غیر بهداشتی و نامناسب به جای رنگ های مرغوب، بسیار خطرناک بوده و مشکلات حادی برای شخص ایجاد می کند. در مراکزی که به طور علمی و بهداشتی تاتو می کنند، از سوزن الکتریکی و رنگ های استاندارد استفاده می شود.
● تاتو در ایران:
تاتو در ایران مشابه روش های تاتو در جوامع غربی می باشد. سوزن الکتریکی، وسیله اصلی کار در تاتو کردن است. نوع رنگ مصرفی نیز بسیار مهم است. رنگ ها باید استاندارد، بهداشتی و سازگار با پوست بدن باشند. گاهی رنگ های گیاهی به جای رنگ های شیمیایی استفاده می شوند که اغلب باعث حساسیت پوستی و ناراحتی شخص می شود و حساسیت به رنگ های گیاهی بیش از رنگ های شیمیایی گزارش شده است.
در انواع تاتوی درمانی اغلب از تک رنگ مشکی، آبی تیره یا قهوه ای استفاده می کنند، اما در "تاتوی دکوراتیو" به دلیل تزیینی بودن از رنگ های مختلف برای رنگ آمیزی طرح بهره می برند.
رنگ های مورد استفاده و منابع تولیدی این رنگ ها عبارتند از: رنگ سیاه یا آبی تیره از کربن، قرمز از رنگ های گیاهی یا جیوه، آبی روشن از آلومینات کبالت، سبز از اکسید جیوه یا کروم، زرد از سولفید کادمیوم و رنگ قهوه ای از اکسید آهن یا گل اخری.
در ایران نیز از رنگ هایی که از همین منابع به دست می آیند استفاده می شود، اما متأسفانه در ایران نظارت یا استاندارد خاصی برای نوع رنگ مصرفی و اطمینان از کیفیت آن وجود ندارد و همین امر، فرصتی برای سودجویان بوده و مشکلات حادی برای تاتو شوندگان ایجاد می کند.
با وجودی که قوانینی برای استفاده از رنگ شامل نوع رنگ، منابع استخراج رنگ، میزان استفاده از انواع رنگ ها و ... در جوامع اروپایی وجود دارد و قوانینی هر چند اندک توسط FDA وضع شده است، اما به عقیده بسیاری از پزشکان هنوز هم نواقصی در آن دیده می شود.
به دلیل استفاده از سوزن در تاتو و ارتباط نزدیک آن با پوست بدن، احتمال بروز هر گونه بیماری، از راه زخم ایجاد شده توسط این سوزن امکان پذیر است. اگر چه تورم، التهاب و خارش در محل تا چند روز و تا هفته ها عادی است، اما گاه این علائم، هر چند خفیف، مقدمه ای برای بروز بیماری های حاد و خطرناک است.
در ایران تاتو کردن به درستی شناخته نشده و تنها به جنبه تزئینی آن توجه می کنند و آن را مطرود می دانند. از این رو پزشکان به هیچ وجه این کار را انجام نداده و یا اگر هم انجام می دهند، خیلی کم است. از این رو فقط مراکز زیبایی ، سالن های آرایش و... پاسخگوی نیاز افراد مختلف، حتی بیماران هستند که متأسفانه اطمینانی به سلامت، بهداشت، تبحر و... این افراد نیز وجود ندارد. اگر ما نیز به "تاتو کردن" به عنوان روشی برای درمان نقص بیماران نیازمند بنگریم، شاید به موفقیت هایی دست یافته و نیاز بسیاری از نیازمندان واقعی را با روشی علمی- بهداشتی برآورده سازیم.
اگر مراکز درمانی و پزشکان وارد عمل شوند، نتایج حاصل از آن برای درمان بیماران در ایران بسیار موفقیت آمیز تر از جوامع غربی خواهد بود، چرا که بیماری هایی چون ایدز، سیفلیس و... در جامعه ما کمتر از جوامع غربی است. 
● عوارض ناشی از تاتو:
برای تاتو کردن از سوزن های مخصوص استفاده می شود و این کار غیر از درد فراوان ، خونریزی زیادی هم به همراه دارد . پس از خال کوبی نیز رعایت نکردن بهداشت فردی ، می تواند شخص را در معرض ابتلا به بیماری های خطرناکی چون ایدز و هپاتیت قرار دهد. 
تحقیقات اخیر انجمن خیریه حمایت از بیماران کبدی در ایران نشان می دهد که یکی از بیماری های شایع عفونی و مسری در کشور ما هپاتیت است . اغلب اوقات هپاتیت نوعC و گاهی نیز هپاتیت نوعB به صورت مزمن باقی مانده و می تواند به نارسایی کبد و نیز سرطان این عضو حیاتی منجر شود . 
هر دو نوع این هپاتیت از طریق خون منتقل می شوند ، ولی تحقیقات گسترده نشان می دهد که تاتو می تواند یکی از روشهای انتقال هپاتیت به خصوص هپاتیت نوعC باشد. 
همچنین کسانی که خال کوبی می کنند ۹ برابر بیشتر از سایر افراد، در معرض خطر ابتلا به هپاتیتC قرار دارند، در حالی که در افراد بدون خال کوبی این بیماری بسیار کمتر دیده می شود. 
انجام خال کوبی در محلهای سنتی و آلوده ، اندازه و بزرگی خال کوبی ، همچنین استفاده از رنگهای سفید، زرد ، نارنجی ، قرمز، احتمال ابتلا فرد به این بیماری ها را افزایش می دهد. 
سایر بیماری های عفونی مثل هپاتیتB، سیفیلیس، جذام و سل نیز می تواند از طریق خال کوبی یا تاتو منتقل شوند. 
متاسفانه امروزه خال کوبی ظریف و تاتو در میان جوانان و نوجوانان ما رایج شده است، در حالی که اکثر این افراد از خطر انتقال بیماری های خطرناک عفونی از این طریق بی اطاع هستند. 
در خصوص ایدز نیز ثابت شده است، ویروسی که موجب ابتلا به این بیماری می شود، از سه راه اصلی آمیزش جنسی ، انتقال خون و فرآورده های خونی آلوده و مادر آلوده به بدن افراد سرایت می کند. 
تحقیقات نهادهای علمی نشان داده است که به واسطه تماس سوزن با خون در عمل خال کوبی ، خطر ابتلای فرد به ایدز زیاد است و این دسته از افراد در مجموعه گروه های پرخطر قرار می گیرند. 
پزشکان تاکید می کنند که حتی با رعایت نکات بهداشتی ، خطر ابتلا به ایدز و دیگر بیماری های عفونی در کسانی که خال کوبی می کنند ، زیاد است و این ادعا که در تاتو از وسایل مخصوص استفاده می شود، به هیچ وجه یک ادعای منطقی و علمی نیست. 
‌● درباره تاتوی کل بدن و چگونگی پاک کردن تاتو:
اون کسائی که بیشتر بدنشون رو تاتو میکنن برای این کارشون دلیلی دارن و به تمام تاتوهاشون احترام میزارن و فلسفه خاص خودشون رو دارن، یکی از این آدما chester خواننده گروه Linkin Park هستش که قبل از هر تاتو با همسرش مشورت میکنه و هر کدوم از تاتوهاش واسه خودش یک داستان خاص و مجزا داره، ،خلاصه اینکه اکثر آدما از تاتو برای زیبائی استفاده میکنن و زیبائی هم با تاتو کردن تمام بدن جور در نمیاد!!اکثراً خود تاتوکارها یا پی ارسینگ کارها همه جاشونو تاتو زدن ، تاتو رو چطور میشه پاک کرد،خوب یکی از دلایلی که گفته میشه قبل از تاتو خوب فکر کنید همینه ولی از اون زمانی که با قاشق داغ خالکوبی رو میسوزوندن و یه جای سوختگی عمیق با کلی گوشت اضافه جاش میزاشتن یا با اسید میرفتن تو کارش ،خیلی علم پیشرفت کرده!! چند تا راه داره،یکیش اینکه با لیزر این کار رو میکنن، یه راه دیگش هم اینه که میان از اینکها یا همون رنگهای مخصوص تاتو، رنگ پوستتون رو با ترکیب چند رنگ میسازن و روی تاتوی شما دوباره تاتو میزنن و رنگ پوستتون رو روش میزنن،البته من با این روش موافق نیستم چون اولاً کمتر کسی میتونه دقیق رنگ پوستتونو در بیاره دوماً رنگ پوست شما تو فصلها و مقعیتهای مختلف ،متغیره و اگه پوستتون روشنتر یا تیره تر بشه اون قسمت بدنتون مثل جای یه سوختگی یا کک و مک جلوه زشتی پیدا میکنه!یک روش دیگه اینه که شما میتونید تاتوی قدیمیتون رو با یک تاتوی جدید و زیباتر عوض کنید(به این روشcover up،میگن)،خوب هرچی جلوتر میریم تاتوها حرفه ای تر و زیباتر میشن،من خیلیها رو دیدم که یک تاتوی قدیمی و ساده داشتن که ازش خسته شده بودن یا از قدیم خاتکوبی کرده بودن و میخواستن اون رو از بین ببرن ولی وقتی دیدن که میشه یک طرح زیبا روش زد،اینکار رو کردن، ؛البته شنیدم که با یک روشی میان لایه لایه روی پوست رو بر میدارن تا اینکه کامل تاتو از بین بره به عبارتی مثل سمباده زدن اون قسمت از پوست رو میتراشند.

مزایای لیزر نسبت به الکترولیز مو

تا چندی قبل از بین بردن موها توسط الکترولیز انجام می شد. در الکترولیز، فولیکول مو با دو مکانیسم تخریب می شود یکی الکتروترمولیز که تخریب در اثر گرما صورت می گیرد و دیگری تولید اکسترومکانیکال رادیکال های آزاد است. در انجام الکترولیز نیاز است که الکترود موازی با زاویه رویش مو با دقت وارد فولیکول مو شود و جریان الکتریسیته را به آنجا منتقل کند. 
عیب این روش آن است که با هر بار درمان فقط ۲۰ تا ۳۰ درصد فولیکول موها از بین می رود و در هر جلسه ناحیه کوچکی را می توان درمان کرد. در هنگام درمان با الکترولیز درد زیادی به خصوص در مناطق حساس مثل لب بالا ایجاد می شود و همچنین عوارضی مانند به جا ماندن اسکار یا جوشگاه و لک های تیره وجود دارد. همچنین انتقال بیماری هایی مثل هپاتیت و ایدز در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی با این روش وجود دارد.
به دلیل مشکلات الکترولیز، بسیاری از خانم ها از روش هایی مثل کرم های موبر، مومک، دستگاه های موچین برقی(اپی لیدی)، تراشیدن، بند انداختن یا روش های دیگر استفاده می کنند. در یک بررسی در آمریکا ۸۰ میلیون خانم، مبلغی بیش از ۵۰۰ میلیون دلار صرف خرید فرآورده های از بین برنده مو و حدود یک میلیون خانم مجموعا یک میلیون دلار خرج انجام الکترولیز کرده اند.
با پیدایش لیزر، علی رغم گران بودن این تکنیک، ولی به دلیل کاهش تعداد جلسات درمان و تاثیر بیشتر برای از بین بردن طولانی مدت یا دائم موها زائد، در ۲ سال گذشته فقط یک چهارم هزینه های یاد شده صرف درمان این مشکل این شده است. پس این روش دارای جنبه های اقتصادی نیز است.
لیزرهای موجود که مجوز FDA را برای انجام درمان موهای زائد دریافت کرده اند، شامل لیزرهای روبی، الکساندریت، دیود و پالس لایت فتودرم است. ویژگی های تمامی دستگاه های فوق این است که بیشترین صدمه را به پیاز مو وارد می کنند، بدون این که بافت سالم اطراف دچار تغییرات چندانی شوند.
● مزیت های لیزر نسبت به الکترولیز شامل موارد زیر است:
۱) کاهش درد و عوارض ایجاد لک یا اسکار بعد از عمل.
۲) کاربرد لیزر برای رفع موهای زائد محدودیت نداشته و در هر قسمت از بدن قابل انجام است. به همین دلیل حتی آقایان هم از این روش برای موهای زائد پشت، گوش و نقاط دیگر استفاده می کنند.
۳) سرعت عمل بیشتر، به طوریکه سطح وسیعی از بدن را در یک جلسه می توان مورد درمان قرار داد و یا کل موهای زائد صورت را در عرض چند دقیقه می توان از بین برد.
۴) کاهش تعداد جلسات درمان به دلیل تاثیر بیشتر در رفع موهای زائد یا نازک کردن آنها.
۵) همه انواع لیزر بدون ایجاد آسیب به بافت است و بعضی انواع لیزر علاوه بر از بین بردن موهای زائد، اثرات ضد چروک هم دارند.
در کل هرچه قدر مو ضخیم تر و تیره تر باشد و رنگ پوست روشن تر باشد، تاثیر لیرز در از بین بردن موی زائد بیشتر است.
گیرنده اصلی نور لیزر، سلول های زنده و دارای رنگدانه ی مو هستند، بنابراین موهایی که در مرحله ی رشد قرار دارند و رنگدانه کافی دارند، نور لیزر را جذب نموده و قسمت سازنده مو دچار اختلال شده و از بین می رود.
از آنجا که موهای بدن انسان از نظر مرحله رشد همزمان نیستند و از طرف دیگر لیزر در مرحله رشد اثر می کند، به همین خاطر ممکن است یک بار لیزر برای از بین بردن کامل موهای زائد کافی نباشد و از ۵-۲ جلسه و حتی در بعضی نژادها جلسات بیشتری نیاز باشد. همچنین لیزر بر روی موهای سفید(فاقد رنگدانه) اثر نمی کند و آنها را راز بین نمی برد.
ممکن است مسائلی از قبیل نژاد، سن، وزن، وضعیت هورمونی و مصرف بعضی داروها روی نتایج درمان تاثیر گذار باشد. انجام لیزر موهای زائد حتما باید توسط متخصصان پوست صورت پذیرد که آگاهی کامل نسبت به ساختمان و رشد مو، عوامل طبیعی و غیر طبیعی تاثیر گذار بر موهای نقاط مختلف بدن و آگاهی به فیزیک لیزر و نحوه استفاده و نوع دستگاه لیزر التهاب پارامترهای درمانی مناسب را داشته باشند. 
سه متغییر طول موج، مدت پالس و فلوئنس با توجه به نوع پوست انتخاب می شود و بایستی سعی شود که اشعه لیزر بیشترین اثر را روی ملانین ریشه مو و نه ملانین پوست و هموگلوبین خون داشته باشد. بهترین بیماران برای درمان، افراد با پوست روشن و موهای تیره هستند و هر چه رنگ مو روشن تر و رنگ پوست تیره تر باشد، درمان مشکل تر می شود.
بیماران بایستی از چند هفته قبل از درمان، موهای مورد نظر را از ریشه در نیاورند و قبل از شروع درمان با لیزر، بایستی موها را تراشید. پس از عمل لیزر، قرمزی و تورم کمی اطراف فولیکول بوجود خواهد آمد که پس از ۳-۲ ساعت برطرف می شود و نیاز به پانسمان یا درمان خاصی ندارد و گاهی می توان از مرطوب کننده استفاده کرد

iranpoost.com

معجزه ارزان مرطوب‌کننده‌ها

خارش، پوست‌پوست شدن و قرمزی پوست، همه‌ از علا‌یم خشکی پوستند که اگرچه بسیار آزاردهنده اما قابل درمانند. 
مهم‌ترین توصیه ای که پزشکان برای مقابله با خشکی پوست می‌کنند مصرف منظم کرم‌های مرطوب کننده است. کمتر چیزی به اندازه یک پوست سالم و با طراوت در زیبایی آدم نقش دارد. 
اهمیت سلامت پوست به حدی است که خیلی وقت‌ها صفاتی که با دیدن یک نفر به ذهنمان می‌رسد، چیزی نیستند جز همان ویژگی‌های پوست او: شاداب، زنده، با طراوت، زیبا و... بنابراین تعجبی ندارد که بعضی‌ها به همان اندازه که به سلامت بدنشان اهمیت می‌دهند و حتی بیشتر از آن، به زیبایی پوستشان اهمیت دهند. 
یکی از مشکلات پوستی که با شروع فصل سرما بیشتر دیده می‌شود، خشکی پوست است. حتما شنیده‌اید که می‌گویند پوست‌های خشک، زودتر پیر می‌شوند. این یک واقعیت است. پوست خشک، یک پوست بیمار و آسیب‌پذیر است. خیلی راحت‌تر چروک می‌شود، خیلی سریع‌تر دچار لک می‌شود و خیلی زودتر پیر می‌شود. اما اینها عوارض بلند مدت خشکی پوست هستند. خشکی پوست در کوتاه‌مدت حتی آزاردهنده‌تر است، زیرا باعث خارش، ترک‌خوردگی‌ و پوسته‌ریزی می‌شود.
● چرا پوست خشک می‌شود؟
برای اینکه بهتر متوجه شوید چه چیزهایی باعث خشکی پوست می‌شوند، ابتدا باید کمی با ساختمان‌ پوست آشنا شوید. پوست از ۳ لایه تشکیل شده است که عبارتند از:
۱) اپیدرم: خارجی‌ترین لایه پوست است که ضخامتی در حد یک ورقه کاغذ دارد.
۲) درم: لایه میانی و قسمت عمده تشکیل‌دهنده پوست است. درم حاوی الیاف کلاژن و الا‌ستین است، یعنی همان چیزهایی که پوست شما را محکم و انعطاف‌پذیر نگه می‌دارند. قوام پوست شما به وجود این الیاف بستگی دارد.
۳) زیر پوست: این لایه که در زیر درم قرار گرفته، عمدتا از چربی تشکیل شده است. عروق و اعصاب، فولیکول‌های مو، غدد چربی و غدد عرق هم در همین قسمت قرار دارند.
در قاعده لایه اپیدرم، یک‌سری سلول به‌نام سلول‌های قاعده‌ای وجود دارند. این سلول‌ها دائما تقسیم می‌شوند و تکثیر می‌یابند و سلول‌های پوستی جدید ایجاد می‌کنند. سلول‌های پوستی جدید سپس به طرف خارج پوست حرکت می‌کنند و وقتی به سطح پوست رسیدند، به تدریج چروکیده می‌شوند و می‌میرند و جای آنها را سلول‌های جدید می‌گیرند. این سلول‌های مرده، لایه شاخی پوست را تشکیل می‌دهند که خارجی‌ترین قسمت اپیدرم به حساب می‌آید. 
با این توضیحات ممکن است تصور کنید که لایه شاخی پوست به هیچ دردی نمی‌خورد و فقط باید با لیف و کیسه به جنگ آن رفت، در حالی که سلول‌های لایه شاخی وظیفه‌ای به مراتب مهم‌تر از مردن دارند! در واقع لایه شاخی یک ساختار کاملا پویا است که نه تنها در ظاهر شما نقش عمده‌ای دارد، بلکه به‌طور مستقیم روی سلامتی شما تا‡ثیر دارد. به‌طور طبیعی، عمده فضای بین سلول‌ها در لایه شاخی از چربی‌ها پوشیده شده است. این چربی‌ها یک سد حفاظتی قوی به‌وجود می‌آورند که باعث می‌شود رطوبت بدن حفظ شود و اگر به هر دلیلی این چربی‌ها از بین بروند، رطوبت بدن و پوست شما از دست می‌رود. حتما تا حالا متوجه شدید که وقتی پوست شما خشک می‌شود، چه اتفاقی برای آن رخ داده است.
یک لایه شاخی سالم، حدود ۳۰ درصد آب دارد که وجود آن برای حفظ شفافیت و انعطاف‌پذیری ضروری است. میزان این آب هم ارتباط مستقیم با رطوبت هوا دارد. این قانون را به خاطر بسپارید که: <هرچه هوا خشک‌تر، پوست خشک‌تر>
● یک پوست بی طراوت 
خشکی پوست می‌تواند یک مشکل موقتی باشد که فقط زمستان‌ها شما را آزار دهد و یا اینکه یک مشکل دائمی باشد. علائمی که در اثر خشکی پوست ایجاد می‌شود، به سن فرد، وضعیت سلامتی او، محل زندگی او، مدت زمانی که در فضای باز می‌گذراند و البته علت ایجاد خشکی پوست بستگی دارد. این علائم عبارتند از:
▪ احساس کشیده شدن و سفتی پوست به‌ویژه بعد از استحمام یا شنا
▪ از دست رفتن طراوت پوست و چروکیده شدن آن
▪ ناصافی و زبری پوستخارش که گاهی می‌تواند شدید باشد
▪ پوسته‌‌ریزی خفیف تا شدید
▪ خطوط یا ترک‌های پوستی
▪ قرمزی
البته این علائم همیشه در اثر یک خشکی پوست معمولی به‌وجود نمی‌آیند، گاهی اوقات بعضی بیماری‌ها هم می‌توانند چنین علائمی را ایجاد کنند که معمولا هم، علائمشان شدیدتر است. معروف‌ترین بیماری‌هایی که باعث خشکی پوست می‌شوند عبارتند از اگزما، پسوریازیس و ایکتیوز. هر ۳ این بیماری‌ها باعث خشکی شدید پوست، پوسته‌های خشن، ترک‌های عمیق و قرمزی شدید پوست می‌شوند و نیاز به درمان‌های جدی‌تر دارند. کم‌کاری غدد تیروئید هم به دلیل اینکه باعث کاهش فعالیت غدد چربی و غدد عرق می‌شود، باعث خشکی پوست می‌شود. با این وجود، در اغلب اوقات خشکی پوست یک بیماری نیست، بلکه وضعیتی است که در اثر یک سری عوامل محیطی و به دست خود شما ایجاد شده است.
● عواملی که پوست شما راخشک می کنند
۱) آب و هوا: به‌طور طبیعی در زمستان و مواقعی که درجه حرارت و رطوبت محیط کاهش می‌یابد، پوست خشک‌تر است. وضع وقتی بدتر می‌‌شود که شما از هوای سرد بیرون وارد فضای گرم و خشک منزل شوید. وزش باد و زندگی در ارتفاع هم خشکی پوست را تشدید می‌کند.
۲) ایرکاندیشن و سیستم‌های حرارت مرکزی: با وجودی که این سیستم‌ها در زندگی یک موهبت محسوب می‌شوند اما برای پوست شما چندان مفید نیستند. سیستم‌های گرمایشی مرکزی، شومینه‌ها، اجاق‌هایی که با سوزاندن چوب کار می‌کنند و ... همگی باعث از دست رفتن رطوبت پوست شما می‌شوند.
۳) شستشوی زیادی: دوش گرفتن‌های مکرر به‌ویژه اگر شما علاقه دارید برای مدت طولانی زیر آب داغ بمانید، سد چربی موجود در پوست شما را می‌شکند. شنا کردن مکرر به‌ویژه در استخرهایی که کلر زیادی دارند نیز همین اثر را دارد.
۴) صابون‌ها و پاک‌کننده‌های قوی: بسیاری از صابون‌ها و پاک‌کننده‌هایی که مردم به‌طور عادی از آنها استفاده می‌کنند، چربی و رطوبت موجود در پوست را با خود می‌برند. دئودورانت‌ها و صابون‌های آنتی‌باکتریال هم وضع بدتری دارند و به شدت برای پوست مضر هستند. علاوه بر این موارد که به‌طور مشخص باعث خشکی پوست می‌شوند، عوامل دیگری هم وجود دارند که خطر ابتلا به خشکی پوست را در شما افزایش می‌دهند. برخی از این موارد عبارتند از:
▪ سن: با بالارفتن سن، فعالیت غدد تولیدکننده چربی در پوست کاهش می‌یابد و در نتیجه پوست خشک می‌شود.
▪ نور خورشید: مثل هر چیزی که حرارت تولید می‌کند، خورشید هم باعث می‌شود پوست شما رطوبت خود را از دست بدهد. در ضمن اشعه ماوراء بنفش خورشید از اپیدرم عبور می‌کند و آسیب‌ عمده‌ای هم به الیاف کلاژن والاستین لایه درم وارد می‌کند. تخریب بین الیاف باعث ایجاد چین و چروک و شل‌ و آویزان شدن پوست می‌شود.
▪ جنس: معمولا پوست آقایان در مقایسه با خانم‌ها مدت طولانی‌تری رطوبت خود را حفظ می‌کند. همچنین کاهش تولید چربی در پوست آقایان در حدود ۸۰ سالگی شروع می‌شود در حالی که پوست خانم‌ها بعد از یائسگی شروع به خشک‌شدن می‌کند.
● چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
▪ اغلب افرادی که که دچار خشکی پوست هستند، با یک‌سری مراقبت‌های ساده مشکلشان حل می‌شود اما در این موارد مراجعه به پزشک ضرورت دارد:
▪ با وجود تلاش‌های فراوان، پوست شما بهبود نمی‌یابد.
▪ خشکی پوست و خارش مانع از استراحت شما می‌شود.
▪ پوست شما زخمی و دچار عفونت شده است.
▪ مناطق وسیعی از بدن شما، پوسته‌ریزی دارد. خشکی پوست اگر درمان نشود می‌تواند منجر به اگزما، فولیکولیت (التهاب فولیکول مو) و سلولیت (عفونت میکروبی بافت‌های زیر پوست) شود.● نکاتی برای درمان
چقدر شستشو؟ وسواسی نباشید که یک بار دوش گرفتن در روز برای رعایت بهداشت معمولا کفایت می‌کند. اما اگر پوست شما خیلی خشک است، دوش‌گرفتن یک روز در میان برای شما مناسب‌تر است. به یاد داشته باشید که هرچه بیشتر زیر آب بمانید، پوست شما چربی بیشتری از دست می‌دهد، بنابراین مدت زمان استحمام را به حداکثر ۱۵ دقیقه یا کمتر کاهش دهید. به‌جای لذت‌بردن از آب جوش هم بهتر است زیر آب گرم ملایم خود را شستشو دهید.
در مورد صورت، حتی باید کمتر شستشو دهید. 
اگرچه خیلی از مردم عادت دارند یک‌بار صبح و یک بار بعدازظهر صورتشان را بشویند، اما واقعا یک بار شستشو در روز برای پاک‌کردن چربی‌های اضافی و آلودگی پوست صورت می‌تواند کافی باشد. اگر این وضع شما را راضی نمی‌کند، توصیه می‌کنیم صبح صورتتان را با آب سرد بشویید و هنگام شب از یک پاک‌کننده استفاده کنید. از صابون‌های قوی پرهیز کنید: اگر شما پوست خشکی دارید، بهترین کار این است که از کرم‌ها و ژل‌های پاک‌کننده که داخل خود مرطوب‌کننده دارند، استفاده کنید. اما اگر شما بدون استفاه از صابون دلتان آرام نمی‌گیرد، از یک صابون ملایم که چربی یا روغن به آن افزوده شده باشد مثل نوتروژنا، بیسیس‌ یا داو می‌توانید کمک بگیرید. از مصرف دئودورانت‌ها و محصولات آنتی‌باکتریال هم خودداری کنید زیرا خیلی قوی هستند. 
پوست خود را نسابید: برای شستشوی صورت از کیسه یا لیف استفاده نکنید. کمک گرفتن از یک اسفنج و یا حتی دست‌هایتان، برای شستشوی صورت کافی است. 
بعد از شستشو، با یک حوله لطیف به آرامی آب روی بدن خود را جمع کنید. در واقع نباید آن‌قدر حوله را به بدنتان بکشید که هیچ اثری از رطوبت روی بدن شما نماند. سپس بلافاصله از یک مرطوب‌کننده استفاده کنید. مرطوب‌کننده‌ها را فراموش نکنید:شاید مهم‌ترین توصیه‌ای که می‌توانیم به شما بکنیم، مصرف مداوم مرطوب‌کننده‌هاست.
اشتباه نکنید؛ مرطوب‌کننده‌ها مخصوص خانم‌های پول‌دار که نمی‌دانند با پولشان چه کار کنند، نیست. در واقع همه افراد، زن و مرد، به مرطوب‌کننده‌ها نیاز دارند. مرطوب‌کننده‌ها اکنون چیزی مابین محصولات زیبایی و دارویی هستند.
● کرم‌های مرطوب‌کننده
مکانیسم اصلی مرطوب‌کننده‌ها، حفظ رطوبت در لایه شاخی پوست است. همچنین آنها به‌عنوان یک سپر موقتی عمل می‌کنند که به سلول‌های آسیب‌دیده پوست زمان می‌دهد تا خود را ترمیم کنند. در کرم‌های مرطوب‌کننده اجزای مختلفی وجود دارد که مهم‌‌ترین آنها موارد زیر هستند.
جذب‌کننده‌های رطوبت (Humectants): موادی مانند اوره و گلیسیرین که تمایل به جذب آب دارند. نرم‌کننده‌ها : (Emollients) این مواد فضای بین سلول‌ها در لایه شاخی را پر می‌کنند و به جایگزین شدن چربی‌ها در این نواحی کمک می‌کنند و به این ترتیب باعث چرب و لطیف شدن پوست می‌شوند. برای پوست‌های بسیار خشک و نیز افراد مسن، نرم‌کننده‌هایی که به‌صورت محلول آب در چربی هستند، مفیدتر است. 
در این نرم‌کننده‌ها، پایه اصلی چربی است که مقداری آب هم به آن افزوده شده است. اکثر کرم‌های شب چنین فرمولاسیونی دارند. اما اگر شما جوان هستید، پوست شما مستعد جوش و تاول است و نیز اگر دچار خشکی خفیف یا موقتی پوست هستید، نرم‌کننده‌هایی که به‌صورت محلول چربی در آب هستند، برای شما مناسب‌تر است. فراموش نکنید که بعضی از اجزاء کرم‌ها به‌ویژه مواد معطر و مواد نگهدارنده، خودشان می‌توانند باعث تحریک و خشکی پوست شوند. بنابراین دنبال کرم‌هایی باشید که بو ندارند و مواد نگهدارنده آنها هم، به کمترین میزان ممکن است. مواد نگهدارنده‌ای که بیشترین احتمال خطر را دارند عبارتند از: کواترنیوم۱۵-، ایمیدازولیدینیل اوره و پروپلین گلیکول. 
در ‌مورد‌ مصرف مرطوب ‌کننده‌ها زمان خاصی وجود ندارد و هر وقت خودتان احساس نیاز کردید می‌توانید از آنها استفاده کنید. اما به‌طور کلی بهتر است بعد از هر بار استحمام و شستشوی صورت و قبل از ورزش در فضاهای باز و هوای سرد حتما از مرطوب‌کننده‌ها استفاده کنید. دست‌هایتان را هم فراموش نکنید. پوست دست‌های شما به اندازه پوست بقیه بدنتان اهمیت دارد و باید دائما با کرم‌های مرطوب‌کننده چرب شود. برخی متخصصین حتی توصیه می‌کنند که قبل از خواب هم از مرطوب‌کننده‌ها استفاده کنید.
● چند اقدام عملی
▪ خانه را مرطوب نگه دارید: بهترین دما برای منزل بین ۲۰ تا ۲۵ درجه‌سانتی‌گراد‌و‌بهترین رطوبت بین ۴۰ تا ۵۰ درصد است. استفاده از دستگاه‌های مرطوب‌کننده کمی هزینه دارد اما شما می‌توانید همین کار را با یک دستگاه‌ بخور و حتی یک کتری آب جوش انجام دهید. بهترین مکان برای استفاده از دستگاه بخور یا کتری هم اتاق خواب شماست.
▪ هر لباسی را نپوشید: اگر پوست شما حساس و یا خشک است، بهتر است از خیر ژاکت یا لباس‌های پشمی و یا ترمه بگذرید. در مقابل، پارچه‌های طبیعی از جنس کتان و سیلک به پوست شما اجازه نفس کشیدن می‌دهند. هنگام شستشوی لبا‌س‌ها هم از پاک‌کننده‌های دارای رنگ یا بو استفاده نکنید، زیرا هر دو باعث تحریک پوست می‌شوند. چربی بخورید. رژیم کم‌چربی ممکن است دور کمر شما را باریک کند ولی به پوست شما کمکی نمی‌کند. پوست شما به انواع خاصی از چربی به‌ویژه چربی امگا۳- برای حفظ عملکرد مناسب خود نیاز دارد. اما بدن انسان قادر به تولید امگا۳- نیست و شما باید آن را از طریق برخی مواد غذایی به‌ویژه روغن ماهی، روغن دانه کتان، گردو، دانه سویا و روغن کانولا به‌دست آورید.
بعضی از سبزیجات دارای برگ تیره مثل اسفناج، کلم پیچ وکلم بروکلی هم به میزان متوسطی امگا۳- دارند. روش دیگر، مصرف مکمل‌های امگا۳- است. وارد کردن این مواد در رژیم غذایی نه تنها باعث می‌شود پوستی لطیف و انعطاف‌پذیر داشته باشید، بلکه خطر سکته قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد و فشارخونتان را نیز پایین می‌آورد.
اگر فکر می‌کنید همه این صحبت‌ها به نوعی قرتی‌بازی! است، به شدت در اشتباهید، اشتباه شما هم ناشی از این است که پوست را فقط یک عامل زیبایی می‌‌دانید. فراموش نکنید که به عقیده تمام پزشکان، پوست سالم اولین سد دفاعی بدن در مقابل همه انواع میکروب‌ها و مواد آسیب‌رسان خارجی است.

منافذ پوست

● مواد لازم
▪ شش عدد زردآلو
▪ چند قطره روغن بادام شیرین
● طرز تهیه
هسته زردآلو را گرفته و آن را به آرامی له کنید. سپس قطره های روغن بادام شیرینی را به آن اضافه کرده و خوب هم بزنید.قرار دادن این ماسک به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست باعث می شود تا منافذ پوست به خوبی باز شود.

مواد آرایشی معدنی معجزه یا کلک؟

لوازم آرایشی معدنی چیزی بیش از یک مارک آرایشی است. این محصولات دارای مزایای فراوانی برای سلامتی پوست هستند، اما آیا به‌واقع آنها مفیدند یا این تنها یک تبلیغ است؟ طبق افسانه‌ای درباره زیبائی، در اواسط دهه ۱۹۷۰ انقلاب جدیدی در عرصه لوازم آرایشی به وجود آمد انقلابی که در ابتدا کوچک و آرام می‌نمود.
نام این پدیده جدید ”لوازم آرایشی معدنی“ بود؛ بدون هرگونه مواد شیمیائی، رنگ مواد افزودنی که به وفور در لوازم آرایشی قدیمی دیده می‌شد... و حالا ۴۰ سال پس از آن؛ لوازم آرایشی معدنی حقیقتاً بازار جهانی لوازم آرایشی را منفجر کرده است در حالی‌که لوازم آرایشی معدنی در انواع مختلف و قمیت‌های مختلف (از کمتر از ۱۰ دلار تا بالای ۵۰ دلار برای هر محصول) وارد بازار می‌شود. بدون شک محبوب‌ترین محصول در این میان کرم پودرها و رژگونه‌ها هستند. این لوازم آرایشی از مواد معدنی سبک و فوق‌العاده مفیدی تهیه می‌شوند که با استفاده از یک برس کرکی پهن به پوست نفوذ کرده و آن را براق می‌کنند. اما آیا ”طبیعی“، ”معدنی“ و از درون زمین بودن به‌واقع به معنی بهتر بودن است؟ این مقاله به بررسی این موضوع و پاسخ‌های مختلف این سئوال می‌پردازد.
● مواد آرایشی معدنی و سلامت پوست
مانند اغلب محصولات آرایشی مواد معدنی هم طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد. آنهائی که طرفدار هستند با حرارت خاصی در مورد براقی، طبیعی بودن، درخشش و پردوامی آن صحبت می‌کنند چیزی که به راحتی در دیگر محصولات آرایشی دیده نمی‌شود.
در مقابل عده‌ای دیگر به این نکته اعتراض دارند که این مواد خشک‌کننده هستند و باعث سوزش می‌شوند و با برجسته کردن چین و چروک‌های صورت زیبائی را تا حد زیادی زیر سئوال می‌برد. برخی می‌گویند این رنگ‌ها مشکلات کوچکی ایجاد می‌کنند که در آینده مشکل حادی برای پوست به وجود می‌آورند.
اما آیا این‌طور است؟
بن کامینسکی، داروساز و متخصص پوست می‌گوید: ”صراحتاً می‌گویم، من فکر می‌کنم که مواد آرایشی معدنی یک طرح هوشمندانه بازاریابی در جهان است، یک راه جدید برای فروختن موادی که سال‌ها در بازار مواد آرایشی وجود داشته است.“
طبق گفته کامینسکی، مواد اصلی تشکیل‌دهنده این محصولات (مواد معدنی مانند اکسید روی و دی‌اکسید تیتانیوم) برای سال‌های متمادی پایه و اساس اصلی اغلب مواد آرایشی بوده‌اند او اضافه می‌کند که مواد آرایشی معدنی هیچ ویژگی خاصی برای زیبائی و سلامت پوست ندارد: ”مواد آرایشی معدنی می‌تواند باعث ایجاد همان مشکلاتی شود که دیگر ترکیبات به‌وجود می‌آورند این مواد خالص نیست و هیچ‌گونه تأئید علمی از آن وجود ندارد.“
اما دیگر متخصصان نگاهی کمی متفاوت‌تر به این قضیه دارند. بسیاری از متخصصان پوست می‌گویند به دلیل این‌که مواد آرایشی معدنی، مواد سوزش‌آور همیشگی و قدیمی را حذف می‌کنند (موادی مثل خوشبوکننده‌ها، رنگ‌های مصنوعی و مواد نگه‌دارنده) خالص‌تر از بقیه مواد در نظر گرفته می‌شوند و برای پوست ضرر کمتری دارند؛ ”حساسیت ناشی از مواد خوشبوکننده‌ها و مواد نگه‌دارنده به وجود می‌آید. بنابراین در لوازم آرایشی که این عناصر نباشد مشکلات مربوط به آنها هم نخواهد بود.“ این‌ها نظرات دکتر ”فرو“ است. علاوه‌بر آن آقای دکتر اضافه می‌کند: ”چون دی‌اکسید تیتانیوم و اکسید روی ویژگی‌های ضدتحریک‌آمیزتری دارند مواد آرایشی معدنی مطمئن می‌تواند تأثیر آرامش‌دهنده‌ای نیز برای پوست داشته باشد. این موضوع وقتی مهم‌تر است که شما از حساسیت و تحریکات پوستی مانند لکه‌های قرمز روی پیشانی و بینی یا آکنه رنج ببرید. یک متخصص پوست می‌گوید: ”این مواد جلوی منفذهای پوست را نمی‌بندد و باعث تشدید آکنه یا تحریکات پوست مانند برخی مواد آرایشی قدیمی نمی‌شود.“
اما در مورد ادعای برخی کمپانی‌هائی که مدعی هستند مواد آرایشی معدنی بسیار خالص است و شعارشان این است که ”شما می‌توانید در آن بخوابید“ متخصصان نظر خود را این‌چنین بیان می‌کنند ”هرگز به یک بیمار نمی‌گویم در نوعی از مواد آرایشی بخوابد!“ این موضوع اصلاً برای پوست خوب نیست که تمام شب را پوشیده از مواد آرایشی باشد هرچه‌قدر هم که این مواد خالص و سالم باشند.
● مواد آرایشی معدنی و محافظت از آفتاب‌زدگی
نکته مهم دیگر در مورد این مواد ”ادعای محافظت در مقابل آفتاب است“ به‌طور میانگین حداقل از هر ۱۵ کمپانی تولیدکننده مواد معدنی یکی دارای مهر سازمان حفاظت از سرطان پوست است و دارای تأئیدیه یک ضدآفتاب مطمئن هستند. بقیه این کمپانی‌ها نیز مدعی‌اند که به همان اندازه مفید هستند و محصولاتشان را با توجه به درصد بالای دی‌اکسید تیتانیوم و دی‌اکسید روی که در همه ضدآفتاب‌ها وجود دارد، تهیه می‌کنند.
اما آیا مواد آرایشی معدنی تمام محافظت‌هائی که پوست شما به آن نیاز دارد را انجام می‌دهد؟ متخصصان می‌گویند: ”نه!“ دکتر فرر می‌گوید: ”بهتر از این است که از هیچ‌چیز استفاده نکنیم اما من همیشه به بیمارانم می‌گویم که از یک کرم ضدآفتاب ثابت زیر آرایششان استفاده کنند و سپس کرم‌های معدنی را به‌عنوان محافظ آن به‌کار ببرند.“
● مواد آرایشی معدنی؛ همه مثل هم نیستند
با وجود مواد تشکیل‌دهنده مختلف این‌گونه به‌نظر می‌رسد که مواد آرایشی معدنی اغلشان شبیه هم هستند اما محققان دریافته‌اند که این موضوع واقعیت ندارد از آن‌جا که هیچ قانون مدونی برای آن‌چه که مواد معدنی آرایشی را تشکیل می‌دهند وجود ندارد، هر محصولی که تنها بخشی از این مواد را هم استفاده کند، می‌تواند تحت این نام عرضه شود حتی اگر بسیاری از مواد مختلف و غیرطبیعی هم در آن وجود داشته باشد.
کریستین آدامز، رئیس یک کمپانی لوازم آرایشی می‌گوید رقابت بین شرکت‌های مختلف به این مسیر کشیده شده است. فرمول مواد آرایشی معدنی به‌طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود آنهائی که انواع مواد مصنوعی اضافه نمی‌کنند و به خالص بودن محتویات مواد معدنی اهمیت می‌دهند و آنهائی که انواع مواد مصنوعی، رنگ‌ها و دیگر ترکیبات شیمیائی را به آن اضافه می‌کنند. اگرچه شما می‌توانید برخی از این مارک‌ها را با خواندن اجزاء تشکیل‌دهنده آن به کار نبرید اما آدامز توصیه می‌کند که مراقب باشید اصطلاحاتی مثل ”کاملاً طبیعی“ و ”کاملاً مرکب از مواد معدنی“ شما را فریب ندهد.
دلیل این موضوع این است که میان شرکت‌هائی که ادعای مواد خالص معدنی را می‌کنند بازهم یک شکاف وجود دارد، آنها که محتویات یک ماده معدنی طبیعی قابل بحث به نام ”اکسی کلراید بیسموت“ هستنند و آنهائی که فاقد این ماده‌اند؛ یک ماده مرواریدنما که به مواد معدنی ”روشنائی“ می‌دهد. اگرچه این ماده معدنی است، اما درون زمین یافت نمی‌شود. بیسموت یک ماده تولیدی از فرآیند سرب و مس است. این ماده اغلب برای پر کردن محفظه‌ها یا چسباندن محصولات مختلف به کار می‌رود و با هزینه سنگینی نیز به‌دست می‌اید.
اکسی کلراید بیسموت یک محرک پوست محسوب می‌شود و می‌تواند باعث خارش و جوش شود و در مقدار فراوانی می‌تواند باعث تورم شود. این یکی از موادی است که باید از آن پرهیز کنید اگر شما دارای حساسیت پوستی یا سابقه آکنه هستید. برخی محصولات این ماده را به مقدار کم دارند و تا شما از آنها استفاده نکرده باشید متوجه نخواهید شد.
● توصیه برای خریداران
یکی از فاکتورهائی که مواد آرایشی معدنی را بسیار محبوب می‌کند پوشش طبیعی، پردوام و لطیف آن روی پوست است، ویژگی که برخی کمپانی‌ها با پودر کردن یا ریز کردن مواد معدنی به اندازه‌های میکروسکوپی آن را ایجاد می‌کنند.
برخی محققان می‌گویند که این عمل ممکن است با هزینه زیادی همراه باشد: ”تحقیقات نشان می‌دهد وقتی برخی مولکول‌ها به اندازه بسیار ریز تجزیه می‌شوند می‌توانند ویژگی‌های سمی را کسب کنند که با ویژگی‌های مولکول اصلی تفاوت زیادی دارد. مواد معدنی مثل روی و تیتانیوم برای پوست سالم مواد مطمئنی هستند اما در حالت ریز شده و به ویژه در مقابل پوست‌های ناسالم و در موقع تنفس اثرات نامطلوب خود را می‌گذارند.“
نتیجه این‌که: حتی زمانی که یک ماده آرایشی از درون زمین هم می‌اید باز هم هوشیاری خریداران را طلب می‌کند.