ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
کارل گوستاو یونگ (1875- 1961 م) روا نشناس سوییسی که ابتدا از شاگردان زیگموند فروید و سپس به نقد آرای او و تکامل نظریه هایش پرداخت. او پس از سالها تحقیق، مجموعه عقایدش را با عنوان «روانشناسی تحلیلی» یاد می کند.او در تحقیقات خود بیشتر به مطالعه فرهنگ ها و اساطیر و تمدن بشری پرداخت و در مقایسه بین عقاید پیش تاریخی و بازمانده های فرهنگی انسان متمدن به نتایج شگرفی دست یافت. مهم تری نظریه او درباره ماهیت «ناخودآگاه جمعی» ، بشر است. یونگ این روان جمعی را شامل مجموعه ای از تجربه های بسیار کهن پیش تاریخی می دانست. هرچند این تجربه های کهن به طور مستقیم قابل تشخیص نیستند و در کهن الگوها متبلور می شوند( جانگ 157). نمود این کهن الگوها گاه فردی است و شخصیت، توانایی و ویژگی های فکری خاصی به فرد می بخشد؛ گاهی نیز جمعی است و در شکل گیری تمدن ها، جهت گیری جوامع و جریان های توده ای نیز مؤثر است.مهم ترین بنیاد نظریه یونگ را خاصیت آفرینندگی ناخودآگاه جمعی دانسته اند(ساگ 65).