کهیر و گیاهان داروئی

کهیر، تاول‏ها و بثورات پوستی ناشی از مواد حساسیت‌زا مانند موادغذائی، مخصوصا موادغذائی حاوی سالیسیلات‏ها یا تماس با مواد شیمیایی است. این واکنش به طور معمول گذرا می‏باشد ولی ممکن است شدید و مداوم باشد. 
برگ تازه کلم پیچ یک ضد التهاب و ترمیم کننده مناسب و در دسترس در موارد اضطراری است که می‏توان آن را به‌طور مستقیم روی محل ضایعه قرار دارد و یا آب آن را بر محل ضایعه ریخت. از پیاز نیز می‏توان چنین استفاده‏ای نمود. گل بنفشه، ضدالتهاب و تسکین دهنده برای هرگونه التهاب پوستی است که به صورت دم کرده یا حداکثر ۱۵میلی‏لیتر از تنتور در روز به صورت محلول شست و شو یا پماد و یا کرم قابل استفاده است. به منظور تقویت اثر قابض دم کرده یا تنتور آن گزنه و یا ۱تا ۲ قطره روغن آویشن به ۲۰میلی‏لیتر کرم آن اضافه کنید.

گزنه

● درمانگر دردناک 
نام‌های دیگر آن عبارتند از: گزنه کبیر، گزنه دوپایه، گزنه سفید (انجره)، گزما، گزنک و...
● طبع: طبع آن گرم و خشک است.خواص: گزنه دارای ویتامین‌های بسیار، همچنین «سلنیوم» است. گزنه میکروب‌کش قوی است و خاصیت نیروبخشی فراوانی دارد.استفاده از این گیاه در درمان کم‌خونی موثر است.گزنه همچنین خاصیت ضدخونریزی دارد و بندآورنده خون دماغ است.مصرف گزنه در درمان ناراحتی‌های گوارشی موثر بوده و درمانگر ناراحتی‌هایی چون: «تنگی نفس و برونشیت» است.گزنه از نظر طب سنتی دافع بلغم بوده و در تسکین دردهای مفصلی و رماتیسمی (ناشی از بلغم فاسد در بدن) موثر است.جوشانده گزنه در رفع یرقان، ناراحتی‌های کبدی و همچنین دفع سنگ کیسه صفرا موثر است.در ناراحتی آرتروز، بستن مقداری گزنه تازه به ناحیه مذکور، باعث تسکین درد و درمان (در دراز مدت) می‌شود.همچنین «روغن گزنه» در درمان بیماری‌های مفصلی بسیار موثر است. از دیگر خواص استفاده از گزنه می‌توان به درمان ناراحتی‌هایی چون درد پهلو و پشت، بیماری قند خون، رگ‌به‌رگ‌شدن اعضا به‌صورت ضماد، سردرد، یبوست، استقاء (به‌صورت جوشانده)، انگل روده، مسمومیت ناشی از گیاهان سمی چون شوگران و بنگ‌دانه، نقرس (به شکل ضماد رقیق‌شده)، آبله و... اشاره کرد.
● موارد منع مصرف گزنه عبارتند از:
۱) تماس گزنه با پوست موجب سوزش و خارش می‌شود (البته تاثیر درمانی دارد!) 
۲) گزنه دافع پتاسیم است.
۳) گاهی در بعضی افراد، مصرف خوراکی آن باعث نفخ می‌شود.
● چای گزنه
▪ مواد لازم:
ـ یک قاشق غذاخوری سرپر گزنه خشک یا تازه (برابر با یک مشت کوچک) ـ یک تکه نبات متوسط (برابر با ۵ حبه قند بزرگ از نظر سایز) ـ ۲ لیوان آب سرد.
● طرز تهیه:
همه مواد را در ظرف درداری ریخته، پس از آنکه مواد روی شعله مستقیم به جوش آمدند، ۵ـ۳ دقیقه آن را با شعله بسیار کم دم می‌کنیم. تذکر: این چای را حتما با نبات میل کنید، در غیر این‌صورت دچار افت قندخون می‌شوید!

گشنیز

● مشخصات عمومی: 
گشنیز با نام علمی Coriandrum sativum و از خانواده Apiaceae بوده و دارای دو واریته دارویی می باشد:
۱) موطن آن مراکش است: C.s vugare

۲) موطن آن اروپا است: C.s microcarpum
گیاهی است به صورت بوته علفی که بسته به محل از ۵۰ تا ۱۶۰ سانتیمتر ارتفاع دارد.
ریشه آن تقریباٌ حالت غده ای داشته و دارای انشعابات فراوان به طول ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. گلها کوچک و به رنگ سفید یا صورتی در انتهای ساقه به صورت چتر مرکب می باشد.
● خواص دارویی:
۱) گشنیز اثر تسکین دهنده ء استفراغ و برطرف کنندهء عطش است.
۲) برای کاستن نیروی جنسی ونعوظ مزاحم،خوردن گشنیز اثر بسیار موثری دارد.
۳) گشنیز خام،خواب آور است،برای این منظور باید آب گشنیز خام را به مقدار ۳۰ گرم همراه با شکر تناول نمایید،وبیشتر از ۳۰گرم ایجاد بی حسی، گنگی، خواب عمیق وحالاتی شبیه مستی میکند.
۴) اسانس گشنیز در صنایع غذایی و آرایشی – بهداشتی و نوشابه سازی و شکلات سازی و داروسازی کاربرد دارد.
۵) یکی از اثرات مهم گشنیز کاهش اثر مستی بخشی مشروبات الکلی است.
۶) گشنیز له شده مخلوط با نان خشک نرم شده خارشهای پوستی را تسکین میدهد واین مرهم باید در محل خارش پوست روزی سه مرتبه مالیده شود.
۷) پماد گشنیز برای درمان سرطان پوست (نوع زخمی طا غیر زخمی) اثر شفا بخشی دارد.
۸) تخم گشنیز خاصیت نیرو دهنده، هضم کننده غذا وباد شکن دارد،به این منظور باید ۱۰ تا ۳۰ گرم تخم گشنیز را در یک لیتر آب دم کرده و چند استکان مانند چای شکر میل نمایید. 
۹) تخم گشنیز اثر ضد تشنج،بطئر ملایم اثر ضد صرع و ضد کرم دارد.
۱۰) مصرف تخم گشنیز مقوی معده،نیرو دهندهء قلب ،قاعده آور ونشاط آور است، بنا بر این برای معالجهء بیمارانی که دچار افسردگی وخمودی باشنداثر شفا بخشی دارد.
۱۱) خوردن تخم گشنیز بو داده به مقدار ۲تا۵گرم درمان کنندهءوسواس، سر درد و اسهال است ودفع کنندهء کرم روده می باشد،البته در مورد وسواس باید مصرف تخم گشنیز بو داده به مقدار مذکور را هر روز ادامه دهند تا بهبودی حاصل آید.
۱۲) اگر گرد تخم گشنیز را بر روی زخم قرار داده، کمی فشار دهند خونریزی را بند می آورد.
۱۳) برگهای تازه گشنیز ادرار آور ،عرق آور،باد شکن ونیرو دهندهء معده می باشد.
۱۴) زکریای رازی گشنیز را برای آرام کردن سردرد و رفع مستی تجویز میکرد.
۱۵) گشنیز خاصیت باکتری کشی شدیدی دارد ، بدین جهت در معالجهء بیماریهای عفونی مانند تب تیفوئید (حصبه)، تب های روده ای ودانه ای مصرف میشود.
۱۶) اگر گشنیز را در دهان بجوند،درد دندان کرم خورده را تسکین می دهد.
۱۷) جویدن گشنیز لثه را نیرو مند می کندو خون لثه را قطع میکند.
۱۸) گشنیز تازه مسکن صفرا والتهاب معده و تشنگی است.
۱۹) مصرف زیاد گشنیز ، موجب نوعی خستگی شدید میشود،که منجر به خوابی عمیق میگردد وگاه ممکن است به ورم معده وروده منتهی گردد.

گل آرام بخش

گل گاو زبان با نام علمی borago officinalis یکی از گیاهان دو لپه است. 
گیاهی است علفی و یک ساله که ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد ساقه آن شیاردار و خاردار است. برگ‌های این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است. 
گل‌های آن به رنگ سفید، بنفش و آبی است. گل گاو زبان احتمالا از شمال آفریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمت هایی از خاورمیانه می‌روید. گل، برگ و سرشاخه‌های گلدار آن به مصرف دارویی می‌رسد. 
● مشخصات گیاه شناسی 
گل گاو زبان از گیاهان دارویی و دارای روغنی است که به علت خاصیت شفا دهندگی از مدت‌ها قبل به‌خصوص در فرانسه شناخته شده بود. این گیاه دارای شاخه‌های تو خالی و آبدار است و ارتفاع آن به ۵۰ سانتیمتر می‌رسد. 
برگ‌های این گیاه نسبتا بزرگ و چین خورده به رنگ سبز تیره و تخم مرغی شکل نوک تیزاند که به‌طور متناوب بر روی ساقه گیاه قرار دارند. تمام سطح گیاه پوشیده از کرک‌های سفید و منشعب است.گل‌های این گیاه در انتهای ساقه قرار دارد و به رنگ روشن و ستاره‌ای شکل است.
میوه این گیاه به شکل چهار فندق کوچک و به رنگ قهوه‌ای مایل به سیاه است. 
● ترکیبات شیمیایی 
گل گاو زبان دارای لعاب فراوان است. این گیاه دارای نیترات پتاسیم، رزین‌ها، مالات کلسیم، منگنز، منیزیم، اسید فسفریک و آلانتوئین می‌باشد. 
● خواص داروئی 
▪ گل گاو زبان و برگ‌های آن تصفیه کننده خون است. 
▪ آرام کننده اعصاب است. 
▪ عرق آور است. 
▪ ادرار آور است. 
▪ کلیه‌ها را تقویت می‌کند. 
▪ سرماخوردگی را برطرف می‌کند. 
▪ برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید. 
▪ در درمان برونشیت موثر است. 
▪ بی‌اختیاری دفع ادرار را درمان می‌کند. 
▪ التهاب و ورم کلیه را درمان می‌کند. 
▪ در درمان سرخک و مخملک مفید است. 
▪ ضماد برگ‌های گاو زبان برای رفع ورم موثر است. 
▪ برگ‌های گاو زبان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید. 
▪ برگ‌های تازه گل گاو زبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می‌باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می‌ریزند. 
● استفاده‌های غذایی از گل گاو زبان 
از گل‌ها و برگ‌های این گیاه می‌توان به عنوان چاشنی در نوشیدنی‌های تابستانی استفاده کرد. گل‌های این گیاه را می‌توان برای تهیه مربا استفاده کرد این مربا برای افرادی که از بستر بیماری برخاسته و دوران نقاهت را سپری می‌کنند و همچنین برای افرادی که حالت ضعف دارند بسیار مفید است.
گل‌ها و برگ‌های این گیاه را می‌توان در سالاد و سوپ خیار به‌کار برد. برگ‌های قطعه قطعه شده گیاه را می‌توان در پایان زمان پخت سوپ‌ها استفاده نمود. برگ‌های این گیاه را می‌توان همراه با برگ‌های گل کلم پخت و مصرف کرد. برگ‌های تازه این گیاه نیرو بخش و نشاط آور است.

گل ختمی

گل خطمی یک گیاه علفی پایا استکه از تیر تا شهریور گل می دهد. این گیاه در چراگاهها, مرغزارها, کنارجویها بخصوص در خاکهای شور و در زمینهای پست تا نسبتاَ مرتفع دیده می شود. گل خطمی در اروپای مرکزی, کشورهای بالتیک, مناطق حاشیه رود خانه هایی که به دریای سیاه و خزر می ریزند و در غرب سیبری تا آسیای مرکزی یافت می شود.ریشه ها و برگها اندامهایی از گیاه هستند که دارویی می باشند. امروزه ریشه و برگ از گیاهان کشت شده جمع آوری می شوند. ریشه ها در پاییز برداشت می شوند و قبل از کندن پوست آنها باید در زیرزمین و یا در یک محلی بصورت موقتی انبار شوند. در طی عمل پوست کندن لایه چوب پنبه ای و بخش کورتکس برداشته می شود و سپس ریشه ها تکه تکه می شوند و در حرارت ۴۰ درجه سانتی گراد خشک می شوند. 
برگها قبل از مرحله گلدهی جمع آوری می شوند. داروی حاصله نباید دارای برگهایی باشد که مورد حمله زنگ یادیگر آفات قرارگرفته باشند. ماده دارویی بوی معطر و طعم موسیلاژی نسبتا شیرینی دارد و حاوی ۱۰ درصد ترکیبات موسیلاژی ناشناخته است. بعلاوه, ریشه ها حاوی ترکیبات دیگر مانند نشاسته (حدود ۳۸درصد), قند(حدود ۱۰ درصد) و قند اینورت می باشد. برگها علاوه بر موسیلاژ حاوی مقدار کمی اسانس فرار (۲%) می باشند. ماده موسیلاژ خلط آور است, سوزش غشا مخاطی راتسکین و التهاب را کاهش می دهد.ماده دارویی به صورت خیس شده در آب سرد و بصورت شربت یا چای برای درمان بیماریهای تنفسی که غشاء مخاطی ملتهب شده و می سوزد مصرف داخلی دارد و سرفه شدید و تنگی نفس راتسکین می دهد. در بیماریهای کودکان این دارو اثر بسیار خوبی برای درمان اسهال و بیماریهای روده ای دارد. ماده دارویی اصولا از گیاهان کشت شده دربلژیک, آلمان و ایالات متحده آمریکا بدست می آید و کشت و کار گل خطمی از قرن هجدهم شروع شده است.

گل سرخ ضدافسردگی است

براساس تحقیقات انجام شده روغن گل سرخ ضدافسردگی است.گل سرخ با نام علمی (Rosa) درختچه کوچکی است به... 
براساس تحقیقات انجام شده روغن گل سرخ ضدافسردگی است.گل سرخ با نام علمی (Rosa) درختچه کوچکی است به ارتفاع ۶۰ سانتیمتر تا ۵/۱ متر که به روی ساقه این گیاه دو نوع خار متفاوت، یکی خمیده، نسبتا بزرگ و منتهی به نوک بسیار تیز و دیگری نازک، کوچک، ظریف دیده می شود.
خارهای مذکور به تدریج که ساقه گیاه مسن تر می شوند از آن جدا شده و می افتند.
برگهای این گل مرکب از ۵ تا ۷ برگچه دندانه دار، پوشیده از تار و دارای دمبرگهای دراز است. گلهای آن معمولا بصورت منفرد به روی ساقه ها ظاهر می شود و دارای رنگ قرمز و بویی معطر است.
میوه گل سرخ به عنوان منبع مهم تامین ویتامین C ارزش زیادی دارد و در تولید چای، شربت و نوشابه های میوه ای کاربرد دارد. گلبرگ های گل سرخ دارای اثر قابض ملایم است و امتیاز آن نسبت به سایر داروهای مشابه بوی ملایم و معطر آن است و در مصارف داخلی می توان آن را در اسهال های مزمن، خونریزی های عادی، اخلاط خونی و غیره به کار، برد.
از گل برگهای گل سرخ، بیشتر در استعمال خارجی و از دم کرده آن برای غرغره و شستشوی زخمها استفاده می شود، زیرا در التیام زخمها، خونریزیها و ترشح مواد مخاطی موثر است. همچنین غرغره کردن دم کرده آن گلو درد را برطرف می کند.
فرآورده های گل سرخ مانند گلاب و روغن آن نیز دارای خواص درمانی و دارویی است.
گلاب گل سرخ نشاط آور است، قلب و اعصاب را تقویت کرده و بوی بد دهان را رفع می کند همچنین با خوردن این گلاب دردهای عضلانی و سردردها برطرف می شود.
گل سرخ آرام بخش، ضدویروس، خلط آور و محرک گوارش است و تپش های قلبی را برطرف می کند.
همچنین از این گیاه برای جلوگیری از سفید شدن موی سر، تقویت مو، ماسک زیبایی و تقویت بینایی استفاده می کنند.

گل گاو زبان

ـ نام :گل گاو زبان borago officinalis
ـ خانواده : گاوزبانها Boraginaceae
گل گاو زبان از گیاهان دارویی و دارای روغنی است که به علت خاصیت شفا دهندگی از مدتها قبل به خصوص در فرانسه شناخته شده بود. این گیاه دارای شاخه های تو خالی وابدار است و ارتفاع آن به ۵۰ سانتی متر میرسد. برگهای این گیاه نسبتا بزرگ وچین خورده به رنگ سبز تیره و تخم مرغی شکل نوک تیزاند که به طور متنا وب بر روی ساقه گیاه قرار دارند. تمام سطح گیاه پوشیده از کرکهای سفید و منشعب است.گلهای این گیاه در انتهای ساقه قرار دارد و به رنگ روشن و ستاره ای شکل است. میوه این گیاه به شکل چهار فندق کوچک و به رنگ قهوه ای مایل به سیاه است. این گیاه در فرانسه "شکوفه آبی تندرستی" نامیده می شود. زیرا گلهای ان به رنگ آبی است و داروی خوبی است برای دهقانان که معمولا نیاز به تنفس بیشتر در هنگام کار کردن دارند. بعضی از نویسندگان معتقد ند که نام لاتین آن یک اسم تغییر شکل یافته است به معنی "قلب " و به معنی "من اورده ام" زیرا اعتقاد بر این است که این گیاه قلب را تقویت می کند. 
امروزه ثابت شده که محصولات حاصل از برگها و پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی دارد و باعث افزایش نشاط روحی می شود. به طور مثال : شربت ساخته شده از پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی و ضد استرسهای روحی و آرامش دهنده و تسکین دهنده قلب می باشد. 
● تاثیر دارویی:
این گیاه به عنوان مدرملین ومسکن ثابت شده است استفاده از این گیاه در فرانسه به عنوان ضد تب وناراحتی های ریوی (تنگی نفس)بسیار رایج است این گیاه به علت داشتن ترکیبات نمکی باعث افزایش فعالیت کلیه ها میشودو به همین دلیل استفاده از آن باعث کاهش تب می شود 
همن خاصیت تسکین دهندگی آن به علت داشتن ترکیبات موسیلازدر کل اندامهای گیاه است 
● استفاده های غذایی از گل گاو زبان 
از گلها وبرگهای این گیاه میتوان به عنوان چاشنی در نوشیدنی های تابستانی استفاده کرد.
گل های این گیاه را میتوان برای تهیه مربا استفاده کرد این مربا برای افرادی که ازبستر بیماری برخواسته و دوران نقاهت را سپری میکنند. وهمچنین برای افرادی که حالت ضعف دارند بسیار مفید است. 
گلها وبرگهای این گیاه را میتوان در سالاد وسوپ خیار به کار برد. 
برگهای قطعه قطعه شده گیاه را میتوان در پایان زمان پخت سوپ ها استفاده نمود.
برگهای این گیاه را میتوان همراه با برگهای گل کلم پخت و مصرف کرد.
برگهای تازه این گیاه نیرو بخش ونشاط آور است.
● استفاده دارویی
۱) گل گاو زبان یک گیاه مقوی برای غده فوق کلیوی به شمار می آید .همچنین مصرف این گیاه خاصیت ضد استرس های روحی (نشاط آور )دارد و برای زندگی پر دغدغه امروزی فوق العاده مفید است.
۲) گل گاو زبان از نظر عناصر معد نی به خصوص پتاسیم بسیار غنی است.
۳) دم کرده (چای)تهیه شده از این گیاه بدای کاهش تب بسیار مفید است.
همچنین دم کرده گل گاو زبان به عنوان یک محرک تولید شیر در مادران میشود.عرق این گیاه به عنوان یک داروی با ارزش برای التهاب چشم به کار میرود .
معتقد است که این گیاه که این گیاه برای درمان تب های عفونی / یرقان / سل / روماتیسم/ خارش(حساسیت های پوستی ) تورم ها وزخم های گلو و دهان مفید است. 
● اندام مورد استفاده 
برگ ها وبه مقدار کمتر گل ها اندامهایی هستند که مودر استفاده قرار می گیرند.
برگ ها در اوایل مرحله گل دهی جمع آوری میشوند.برگهایی که لک دار یا آفت زده باشد دور ریخته میشود .باید دقت داشت که چیدن برگها فقط در روزهای آفتابی یعنی زمانی که هواخشک است انجام میگیرد.
● ترکیبات
این گیاه دارای پتاسیم و کلسیم ترکیب شده با اسید های معدنی است عصاره تازه آن دارای ۳۰%و گیاه خشک آن دارای ۳% نیترات پتاسیم دارد .
ساقه ها و برگهای این گیاه مقداری نمکهای موسیلاز دارد که هنگام جوشاندن وپختن به نیترات ونمکهای معمولی تبدیل میشود این نمکها سالم وبی خطرند و احتمالا خاصیت نیرو دهنده وتقویت کننده این گیاه به علت وجود این مواد است .
● زراعت 
گل گاو زبان در خاکهای معمولی رشد میکند تکثیر این گیاه به سه طریق زیر صورت میگیرد 
۱) تقسیم ساقه زیر زمینی در بهار 
۲) کاشت قلمه در ماسه هنگام پاییز
۳) کاشت بذر گیاه در خاک نسبتا حاصلخیز وآفتاب گیر
تاریخ کاشت بذر از اواسط ماه مارچ ( اواخر اسفند ) تا ماه می (خرداد ماه) است چنانچه منطقه دارای زمستان خیلی سرد نباشد انجام عملیات کاشت را میتوان در پاییز انجام داد که در این صورت گیاهان سبز شده در اردیبهشت ماه سال بعد به گل مینشیند در حالی که گیاهان کاشته شده در بهار هیچ وقت زود تر از تیرماه گل نمی دهد 
فاصله ردیف های کاشت ۵۰_۷۰ سانتی متر و فاصله گیاهان بر روی ردیف حدود ۲۰_۳۰ است طبق تجربیات کشاورزان انگلیسی فاصله ردیف های کمتر در مبارزه با علف های هرز موثر است .
میزان بذر مورد نیاز حدود ۱۴_۱۵کیلوگرم در هر هکتار است .

گل ماهور (خرگوشک)

گیاهی است با گل‌های طلائی و متعلق به تیرهٔ خرگوشک با ارتفاعی که گاهی به اندازه یک انسان می‌رسد.
معروفیت درمانی این گیاه، بیشتر مربوط به تأثیر آن در معالجهٔ سرماخوردگی، آنژین و برونشیت است. به‌علت تأثیر آرامش‌بخش این گیاه، جهت تسکین حالت‌های عصبی، اضطراب، اختلال‌های ضربان قلب و ناراحتی‌های معده نیز استفاده می‌شود.
در خصوص استعمال خارجی برای نمونه در رفع درد مفصل‌ها به‌صورت کمپرس و در بهبود زخم‌ها و سوختگی به‌صورت پانسمان به‌کار می‌رود.
● طرز مصرف: 
می‌توان مقداری از گل‌های تازه یا خشک این گیاه را بعد از دم کردن در یک لیتر آب، صاف کرد و روزانه، ۳ تا ۴ فنجان نوشید. جوشاندهٔ آن، بیشتر جهت استعمال خارجی تهیه می‌شود. در مورد سرماخوردگی، گرد را می‌توان به‌صورت انفیه به بینی کشید و همچنین می‌توان گیاه را به مدت یک هفته، در نیم‌لیتر روغن زیتون یا روغن بادام شیرین و نیم‌لیتر الکل قرار داده و به جهت مداوای رماتیسم و سرماخوردگی به‌صورت استعمال خارجی به‌کار برد.

گل نسترن

● گل نسترن: dog rose
● نام علمی : rosa canina
نسترن که درکتابهای قدیمی به نام نسرین،نسترن ونستر نیز نامیده شده است درختچهای کوچکی است که درحاشیه جنگل ها،چاههاوگودال های آب می رویدوارتفاع آن به حدود سه مترمی رسد.
برگهای آن دارای ۷-۵برگچه به رنگ سبز سیر است.گل نسترن مانندگل نسترن مانندگل سرخ بوده وبه رنگهای سفید،صورتی وسرخ می باشدکه به حالت منفردویامجتمع ظاهرمی شود.
میوه آنبیضی شکل وبه رنگ قرمزتیره یاروشن است که به نام سای نورودون Cynorhodonخوانده می شود.جدار داخلی میوه دارای الیاف باریک وابریشمی است که درآن فندقه های سختی جادارد.سای نورودون پس ازخشک شدن دارای طعمی قابض وکمی شیرین بابوئی ضعیف می باشد.
● ترکیبات شیمیای:
قسمت گوشتدار سای نورودون دارای مقدارزیادی ویتامین C،اسید سیتریک،اسیدمالیک،قندوتانن است.
دانه های آن دارای حدود ۱۰%روغن بوده که به رنگ زردکمرنگ متمایل به قرمزودارای بوئی مطبوع می باشد.البته دانه ها سمی است.
● صور داروئی:
۱)دم کرده:۵۰گرم سای نورودون رادریک لیترآب جوش ریخته وبه مدت ۱۰دقیقه دم کرده وسپس آن راصاف کنید.
۲)جوشاندهمقدار۵۰گرم سای نورودون رادریک لیترآب جوش ریخته وبگذاریدبه آرامی برای مدت ۱۰دقیقه بجوشدسپس آن راصاف کنید.این جوشانده به عنوان ضد بیماری اسکوربوت(کمبودویتامین C)به کارمی رود.
۳)جوشانده غلیظ:مقدار۵۰گرم سای نوردون رادریک لیترآب جوش ریخته وبگذاریدبه آرامی بجوشدتاحجم آن نیم لیتر شودسپس آن راصاف کنید.این جوشانده بسیار ادرارآوربوده وبرای برطرف کردن حبس البول بکار می رود.
۴)گرد سای نورودون:مقدار مصرف این گرد۵/۰تا۱گرم می باشدوبه عنوان ضدبیماری اسکوربوت مصرف می شود.
۵)مربای سای نورودون:ابتداباید سای نورودون را به خوبی تمیز کرده،پوست،الیاف داخلی ودانه هارااز آن خارج کنیدودرداخل ظرفی که سرکه داردبریزید وبهم بزنیدتا نرم شودسپس آن راکوبیده وباالک کنید،وقسمت صاف شده رابا۵/۱برابروزنش قندیاشکرمخلوط کرده وبپزیدتابه صورت خمیر یکنواختی درآید.
۶)شربت نسترن:یک گیلوگرم سای نورودون رابا۲۵۰گرم نبات کوبیده یاشکرمخلوط کرده و۵/۱لیترنیزعرق نعناع به آن اضافه کنیدودرجای گرمی بگذاریدبماند.البته هرروزآن راتکان دهیدبعدازدوهفته آن راصاف کنید.مقدار مصرف آن یک فنجان سه بار درروز است.
۷)عرق نسترن:یک چهارم لیوان ازعرق نسترن راعرق نسترن رابایک لیوان آب مخلوط کرده،سپس آن راشیرین کنید.ازاین شربت می توانیدچندلیوان درروز بنوشید
● خواص طبی:
گل نسترن ازنظرطب قدیم ایران گرم وخشک است:
۱) سرشارازویتامین Cمی باشد.درصدگرم آن ۶۰۰میلی گرم (۶گرم)ویتامین Cوجوددارددرحالی که ۱۰۰گرم پرتقال فقط دارای ۵۰میلی گرم ویتامین Cاست بنابراین مقدارویتامین Cگل نسترن۱۲۰برابرپرتقال است.
۲) درمان کننده حبس البول است.
۳) بوی بد بدن رادفع می کند.آنهائی که عرق زیادمی کنندوبوی بد می گیرندبایدتن خودرابعدازحمام کردن بادم کرده گل وبرگ نسترن آبکشی کنند.
۴) آرام کننده اعصاب است.
۵) اسهال رابرطرف می کند.دم کرده آن راحتی می توان به کودکان برای رفع اسهال داد.
۶) خونریزی ازسینه رابندمی آورد.
۷) سنگ وورم کلیه رارفع می کند.
۸) الیاف داخلی سای نورودون ضدانگل است مخصوصاًکرم اسکاریس راودراین موردباید۵/۰گرم آن رامخلوط باعسل خورد.
۹) اگردرادرارآلبومین وجود داشته باشدبرای برطرف کردن آن ازدم کرده این گیاه استفاده کنید.
۱۰) بی خوابی رابرطرف می کند.
۱۱) انقباض ماهیچه های معده رابرطرف می کند.
۱۲) سرعت جریان خون رادرپوست زیادکرده وباعث لطافت پوست می شود.
۱۳) دررفع غم وغصه مؤثراست.
۱۴) برای رفع طپش قلب ازدم کرده آن بنوشید.
۱۵) معده راتقویت می کند.
۱۶) مصونیت بدن رادر مقابل بیماریها بالا می برد.
۱۷) برای ترمیم شکستگی استخوان ورفع ورم مقعدضمادی ازبرگ این گیاه درست کرده وروی قسمت شکستگی یاتورم قرار دهید.
۱۸) چون گل نسترن شیرین است حشرات رابهخودجذب می کندمخصوصاًحشره مخصوصی به نام سای نیپس Cynipsکه درنیش زدن،برجستگی های کوچکی پوشیده ازتاروبه رنگ سبز مایل به قرمز درآن به وجودمی آوردکه به نام (به دگار)Bedegarمعروف است که خواص طبی مهمی دارد.مخصوصاًبرای بیماران مسلول تقویت کننده بوده ومانع عرق کردن می شود؛وهمچنین مقدارآلبومین درادرار راکم می کند.(به دگار)اثر آرام کننده اعصاب نیز دارد.
● مضرات نسترن:
نسترن به هیچ وجه خطری ندارد وهمه می توانندازآن استفاده کنندولی همانطورکه گفته شددانه های آن سمی است ونبایدمصرف شود.

گل همیشه بهار کلسترول خون را کاهش می‌دهد

گل همیشه بهار گیاهی است علفی و یک‌ساله است و ساقه‌هایی به طول ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر دارد. برگ‌های ساده و بیضوی دراز این گیاه پوشیده از کرک با کناره‌های موج‌دار به رنگ سبز مایل به قهوه‌ای روشن است و روی ساقه منشعب آن گل‌های درشت و زیبا ظاهر می‌شود.
گل همیشه بهار دارای خاصیت معرق با اثر قوی، تصفیه کننده خون و التیام دهنده است و از آن به عنوان نیرو‌دهنده و ضد تشنج استفاده می‌شود. اختلالات کبدی و زردی نیز با مصرف این گیاه از بین می‌رود زیرا دارای اثر قطعی روی کیسه صفرا و ترشحات آن و کبد است. مصرف گل یا برگ همیشه بهار برای رفع التهاب و زخم معده و دستگاه گوارش مفید است. این گیاه التهاب و تورم غدد لنفاوی را رفع می‌کند و برای رفع جوش‌های صورت، کورک، پینه بستن دست یا پا. میخچه و زگیل نیز کاربرد دارد. از گل همیشه بهار در تولید فرآورده‌های دارویی مایعات شوینده و ... نیز استفاده می‌شود.